Klachten / aandoeningen

Voeten kunnen zowel in de lengte als in de breedte doorzakken. Als gevolg van erfelijke factoren, slecht schoeisel of de leeftijd kan uw voet doorzakken.

Wanneer een voet doorzakt kunnen er vergrote trekkrachten of fricties op de spieren, pezen, banden en gewrichten ontstaan. Hierdoor kunnen deze structuren overbelast of ontstoken raken, waardoor pijn, vermoeidheidsklachten of vergroeiingen optreden. Middels een correctie van uw voetstand kunnen wij uw klachten meestal volledig wegnemen. Een doorgezakte voet veroorzaakt lang niet altijd klachten.

Wanneer er geen klachten aanwezig zijn, is een behandeling niet persé noodzakelijk. Wilt u echter preventief verergering van uw voetstand tegengaan en voorkomen dat er klachten ontstaan? Dan is het raadzaam een bezoek aan onze praktijk te brengen.

Pijn in de voeten is een ruim begrip: er zijn vele locaties in de voet waar pijn kan ontstaan. Enkele voorbeelden daarvan zijn:

• Hiel:
  • Hielspoor
  • Plantaire fasciitis: pijn aan het grote peesblad onder de voet (van de hiel naar de bal van de voet)
  • Achillodynie: pijnklachten aan de achillespees
  • Hielkloven
• Enkel:
  • Tarsaal Tunnel Syndroom: zenuwbeknelling aan de binnenzijde van de enkel
  • Enkelband laesies: overbelaste of gescheurde enkelbanden
• Middenvoet:
  • Insertietendopathie M. tibialis anterior: peesontsteking
  • Marsfractuur: gebroken middenvoetsbeentje
  • Mortonse Neuralgie: zenuwbeknelling tussen 2 middenvoetsbeentjes met uitstralende pijn, tintelingen of doofheid in
  • de voorvoet en tenen
• Voorvoet:
  • Capsulitis: ontsteking van het kapsel rondom een gewrichtje aan de bal van de voet
  • Clavus: likdoorn
• Tenen:
  • Hamertenen:  kromme tenen
  • Hallux abductovalgus: scheefstand van de grote teen met uitstekende knobbel bij het gewricht aan de basis van de grote teen.
  • Supraductus digitus: tenen groeien over elkaar
  • Unguis incarnatus: ingegroeide teennagel(s)

Door een afwijkende voetstand kan er een zenuw in uw voet bekneld raken, Dit veroorzaakt tintelingen, een doof gevoel of hevige pijnscheuten in de voet.

Vaak zie je hier ook een uitstralingspijn onstaan. Bij een Mortonse neuralgie zit de zenuw klem tussen 2 middenvoetsbeentjes, vaak uit deze klacht zich in de tenen: mensen hebben het gevoel dat hun tenen gebroken zijn.
Ook kan er een dysbalans van de spieren optreden waardoor kramp in uw voeten en/of benen ontstaat.

Heeft u echter pijn en kramp in de benen tijdens het lopen en moet u na korte afstand telkens stoppen, waarna de pijn zakt? Bespreek dan uw klachten eens met uw huisarts, het zou een teken van bloedvatvernauwing kunnen zijn.

Wanneer voeten doorzakken kunen pezen een andere trekrichting krijgen, waardoor gewrichtjes in een verkeerde stand worden getrokken. Een bekend voorbeeld hiervan is de Hallux Abducto Valgus: de scheefstand en knobbel bij de grote teen. 

Ook de andere tenen kunnen krom gaan groeien, waardoor er (vaak als gevolg van de druk van schoenen) knobbels en drukplekken kunnen ontstaan. 

Met een orthese kunnen wij de teenstand corrigeren (of behouden) en uw pijnklachten verminderen/wegnemen.

Soms groeit een teennagel in de huid: een ingegroeide teennagel. Meestal is dit de nagel van de grote teen.

Dit kan onstaan wanneer de nagel te kort of scheef geknipt (of gescheurd!) wordt. Soms groeien de nagels te bol, het lijkt alsof ze een tunneltje maken of de vorm van een nietje hebben.

Ook in dat geval kan de nagel ingroeien, iets wat uiterst pijnlijk is.

Een likdoorn wordt ook wel een eeltpit of eksteroog genoemd. Deze onstaat wanneer er op de voet te veel druk of wrijving uitgeoefend wordt: van binnenuit (door druk van de botjes uit uw voet) of van buitenaf (door de schoenen).

In eerste instantie ontstaat er alleen eelt. Wanneer er in dit eelt een harde kern komt, spreken we over een likdoorn.  We zien ze het meest onder de bal van de voet en op of tussen de tenen. 

Als u diabetes heeft, kunnen er veranderingen optreden in (de werking van) uw lichaam. U heeft een grotere kans op het ontwikkelen van voetproblemen.

De volgende veranderingen kunnen zich voordoen: neuropathie (zenuwbeschadiging), standsafwijkingen, verminderde doorbloeding en gewrichtsbeperkingen.

Dit kan leiden tot een wond aan de voet (die lang niet altijd gevoeld of opgemerkt wordt) en uiteindelijk tot een amputatie.